– Czy nie wiesz, gdzie są martwe ptaki? – zapytało dziecko kamień, bo nikt, kogo pytało wcześniej, nie wiedział. Nie grzebie się ich i nie grzebią się same, więc powinny leżeć na ziemi. A że jest ich dużo jak ludzi, powinny leżeć jeden obok drugiego. Jeśli nie jeden na drugim. Nie tylko pod drzewami, ale też na chodnikach i ulicach, bo ptaki na pewno potrafią umrzeć w locie, skoro ludzie mogą robić to, idąc. Nie jest to coś, do czego koniecznie trzeba się zatrzymać.
– Więc gdzie? – spytało dziecko, bo w całym ogrodzie nie było ani jednego ciała, z którego wyprowadził się ptak. Było tylko pióro. Dziecko dotknęło się nim i pomyślało, że wszystkie ptaki, które umarły w powietrzu, nie spadły. Zrobiły się lżejsze o siebie i zawisły.
Dlatego może zdarzyć się grad bębniący o dachy wróblami albo czarny deszcz, który wypłucze z góry wszystkie wrony. Albo taka zima, że trzeba będzie odśnieżać gołębie. Może też nic się nie zdarzy i martwe zwierzęta zostaną w niebie, a ludzie na ziemi.
Fragment of "To Feed a Stone" by Bronka Nowicka, Biuro Literackie publishing house
Translated from the Polish by Elzbieta Wójcik-Leese.
Bronka Nowicka graduated from the Film, Theatre and TV Direction Department at the Polish State Film School in Łódź, and from the Faculty of Painting at the Academy of Fine Arts in Kraków, where she now is a PhD student. Her fields of inspiration, exploration, and creation include human-thing relations, images in motion, language, encounters. She is looking for new media in the field of art; she uses a computer tomography scanner as a film and graphic tool.
She creates videos,tomo-videos, video installations, photographs. She took part in exhibitions at the International Centre for Graphic Arts in Kraków, the Susanne Burmester Gallery in Germany (in Putbus, on the Rügen Island), the Małopolska Garden of Art in Kraków, the Promotional Gallery at the Academy of Fine Arts in Kraków, the Fine Arts College in Kazimierz Dolny, the Art Centre in Sosnowiec, the Ducal Castle in Szczecin, the Media Art Faculty Gallery in Warsaw, the Kunstnernes Hus during the Festival for Digital and Visual Poetry in Norway (Oslo), The Trubarjeva Hiša Literature in Slovenia (Ljubljana). She participated in the international literary festivals, including Prima Vista (Tartu, Estonia), Kosmopolis (Barcelona, Spain), Slovenian Book Days (Ljubljana, Slovenia), Festival of the European Short Story (Zagreb – Rijeka, Croatia). She took part in interdisciplinary artistic projects, interalia Corresponcences & Interventions, Open Studio of Mechanisms for an Entente, Labirynt Wolności (the Labirynth of Freedom); interdisciplinary scientific conferences, eg. “Posttechnological experiences. Art-Science-Culture” at the HAT Centre (Adam Mickiewicz University in Poznań). She is the author of publications on new means of narration in the field of video art (e.g. in Załącznik Kulturoznawczy, Wiadomości ASP). She is the director of theatrical plays (e.g. “Shining City” – Studio Theatre in Warsaw, “Look, The Sun Is Going Down” – the Adam Mickiewicz Theatre in Częstochowa and the Na Woli Theatre in Warsaw, “Theatre de compose ou I'homme belle” – the Jaracz Theatre in Olsztyn, “Far Away” – TVP Kultura). She is a screenwriter and director of television programs: educational and travel series. In 2015 the Biuro Literackie publishing house published her poetic book “Nakarmić kamień” (“To Feed a Stone”) that was awarded the third prize in the competition Złoty Środek Poezji (The Golden Mean of Poetry) as the best poetic debut, and the prestigious Literary Nike Award for the best book of the year. From 2017 Bronka Nowicka is one of New Voices from Europe – the project implemented by Literature Across Frontiers and European Platform for Literary Exchange, Translation and Policy Debate.
